woensdag 17 september 2014

'Salut! Ça va?'

Inmiddels is het een week geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Ik begin iedereen al wel een beetje te missen, maar het is (gelukkig) nog lang geen heimwee.


''It's hard when you miss people. 
But, you know, if you miss them it means you were lucky. 
It means you had someone special in your life, someone worth missing.'' 
-Nathan Scott 


Ondertussen heb ik mijn eerste Franse weekend hier gehad.
Zaterdag zou echt een voetbal-dag worden: eerste zou Erwann een wedstrijd hebben en daarna zouden we naar de wedstrijd La Suze (plaatsje verderop) – Sablé gaan. Uiteindelijk heb ik maar één wedstrijd gezien, de wedstrijd van Erwann werd namelijk op het laatste moment nog afgezegd door de tegenstander. In plaats van de wedstrijd gingen we naar Le Mans toe. Nee, helaas niet naar de binnenstad, maar naar het shopping-center. Hier hebben we een grote supermarkt, de Decathlon en een dierenwinkel bezocht. Daarna zijn we naar vrienden van Isabelle en Mickaël gegaan. Daar hebben we even wat gedronken en gepraat (nou ja, de rest dan haha) en zijn we naar La Suze gegaan voor de wedstrijd.
De wedstrijd is niet goed verlopen voor Sablé, ze hebben met 2-1 (dacht ik) verloren. Maar de sfeer vond ik er wel heel erg leuk. Iedereen kent elkaar en het is de hele tijd ‘Salut, bonjour, ça va?’  etc. Ik hoop dan ook dat we vaker van zulke dingen gaan doen.

Zondag had Andreas een wedstrijd en zijn we daar gaan kijken. Gelukkig liep de wedstrijd van Andreas wel goed af. Ze hebben dan ook met 5-0 gewonnen. Na de wedstrijd zijn we naar de ouders van Coraline, vriendin van Andreas, gegaan om naar ons katje te kijken. Het katje is heel lief en schattig, althans nu dat die nog klein is. Als het goed is krijgen we het katje, genaamd Junior, op 24 september in huis.
De rest van de middag was heel erg gezellig.  Er was veel familie van Coraline aanwezig en de volwassen hebben dan ook uitgebreid gepraat en de kinderen waren heerlijk aan het spelen met elkaar. Ook hebben we nog even een potje gevoetbald met alle kinderen/tieners.

En toen was het al weer maandag…

Dat was mijn weekend dus. Ik ben nu bijna twee weken weg van huis, dus bijna twee weken in Frankrijk. Er zijn me een aantal dingen opgevallen:

-        Eten is heel belangrijk hier en dat doen ze meestal ook heel uitgebreid, maar dit is algemeen bekend van Frankrijk. Wat mij hier echt is opgevallen is dat ze best veel eten over het algemeen. Ook vind ik dat alles met best veel vet wordt bereid. Zo merk ik heel vaak op school dat er bij de groentes iets van vet of iets anders vetigs overheen is gedaan.
Er is ook altijd, maar dan ook altijd, stokbrood aanwezig. Zo geen stokbrood dan wel ander wit brood. De Franse eten echt landingen stokbrood, daar hoor je mij niet over klagen.
-       Zoals ook wel algemeen bekend is, en mij dan ook opgevallen is, is dat familie en vrienden heel belangrijk is. Elke dag krijgen we hier wel iemand over de vloer of gaan we op bezoek. Is het niet een vriendin van Isabelle dan is het wel mijn broer. Ik vind het heel gezellig allemaal, het zorgt voor een leuke sfeer.
-       De Fransen roken ook echt ontzettend veel. Zowel mijn gastouders als hun vrienden roken. Elke keer nog kijk ik mijn ogen uit hoeveel mensen er wel niet roken hier. Ook de rokers van mijn leeftijd zijn met een groot aantal. Dan valt het nog mee in vergelijking met Nederland hoeveel er roken.

In mijn Frans zit ook enige vooruitgang. Het is niet veel, maar ik merk wel dat het er is. Zo kan ik makkelijker een gesprek volgen en begin ik ook iets meer te snappen van wat er in de lessen gezegd wordt. Zo moeten we bijvoorbeeld bij geschiedenis opschrijven wat de leraar zegt. Vorige week kon ik nog geen woord zelf opschrijven en nu lukt het me al wel om de helft te volgen. Dat geeft wel weer een kick. Dan merk ik toch dat ik niet voor niks hier ben. Maar toch blijft Frans een moeilijke taal. Ik moet nog heel vaak ‘que?’  (wat) vragen, voordat ik door heb wat ze me eigenlijk duidelijk willen maken.

Vandaag heb ik trouwens ook nog de rest van mijn kleren uit Nederland ontvangen! Ik zou Annick niet zijn, als ik niet te veel mee zou nemen, haha ;) (PS. Bedankt mam en pap!)

J’ai fini avec mon blog pour cette semaine! À bientôt! (Ik ben klaar met mijn blog voor deze week! Tot ziens!)

Liefs,
Annick


Geen opmerkingen:

Een reactie posten