Mijn uitwisselingsjaar zie ik als een berg: het beklimmen van een berg is zwaar en gaat moeilijk, maar zodra de top inzicht is krijg je weer volle moed. Eenmaal de top bereikt, gaat het afdalen heel gemakkelijk en snel.
Waarom vergelijk ik mijn jaar met een berg? Nou, omdat het begin niet altijd even gemakkelijk was. Ik moest mij aanpassen aan een nieuw ritme en natuurlijk kende ik niemand. Maar naarmate de tijd verstreek, begon ik mijn plekje te vinden. En nu, ben ik op de top van de berg! Morgen (5 februari 2015) ben ik precies op de helft van mijn uitwisselingsjaar! En hierna gaat de tijd alleen nog maar sneller, wat te vergelijken is met het afdalen van een berg.
De laatste keer dat ik iets van mij heb laten horen was begin januari. Nu is het alweer februari, dus wat heb ik in de tussentijd uitgespookt.
Aan het begin van het jaar, hadden Isa en Micka mij al verteld dat ze een verrassingsfeest voor de moeder van Micka zouden organiseren. Ze zou namelijk zestig worden en dat betekent in Frankrijk dat je ook met pensioen gaat. Ondertussen is ze zestig, want op 10 januari heeft dit verrassingsfeest plaatsgevonden. Deze keer was het wel gezellig, want Andreas, Erwann, Coraline en Delia waren er ook. Heb me prima vermaakt met hun en ook best wel veel gelachen! Alleen het minpuntje was dat het ergens in de 'middle of nowhere' plaatsvond, dus geen bereik. Dan merk je pas hoe verslaafd je eigenlijk bent aan dat stomme elektronische apparaatje!
De volgende dag, 11 januari, waren ik en Erwann alleen thuis en hebben we helemaal niks uitgevoerd. Behalve dan dat we 'The pianist" hebben gekeken.
BIC, Bureau Internationaal Colbert, had op 16 januari een bijeenkomst georganiseerd voor de Franse kinderen die geïnteresseerd zijn in het vertrekken naar het buitenland (voor een stage of een uitwisselingsjaar etc.). Hiervoor hadden ze elke buitenlander uitgenodigd die op dat moment in Sablé woonden. Dit wil zeggen: buitenlanders die vrijwilligerswerk doen, die stage en uitwisselingsstudenten (ik dus). We moesten ons voorstellen en daarna mocht de zaal vragen aan ons stellen. Het was een leuk en goed iniatief en vond het leuk om er aan meegewerkt te hebben!
Het weekend was niet echt een leuk weekend... Ik was namelijk ziek.. In de nacht van zaterdag (17-01) op zondag (18-01) heb ik twee keer overgegeven... Dit was de weer voor de eerste keer sinds ik 'klein' was en het is niet voor herhaling vatbaar, bah! Maandag was ik nog steeds niet helemaal lekker, mijn maag en darmen waren nog steeds 'lekker' bezig. Dinsdag en woensdag gewoon weer naar school gegaan, maar woensdag avond kwam het weer terug! Yeah, jippie, hoera! Dus donderdag was ik opnieuw op de bank voor de TV te vinden in mijn kloffie.
24 januari was het de verjaardag van Isa. Helaas kon ik niet bij haar feest zijn, want ik had mijn tweede weekend van AFS. Het was opnieuw heel gezellig met iedereen en heb me prima vermaakt! Het weekend was niet zo heel veel anders als het vorige, dus laat ik het hierbij.
Donderdag 29 januari, 's ochtends, zijn we met school naar Le Mans geweest. Hier was een soort van beurs georganiseerd in een Lycée voor het vervolg onderwijs. Voor mij en Hannah was er niks aan. We hebben wel wat bezocht (Lettres et Langues), maar daarna kon je ons vinden in een Café!
30 januari heb ik een 'sport' bezocht die typische is voor de regio 'Anjou'. De regio Anjou wil zeggen: de departementen Maine-et-Loire en een deel van Sarthe. Deze sport heet 'Boule de fort'. Het is een beetje als Jeu de boule, petanque en curling. Het doel is om het balletje te raken en dan heb je een punt. Ik vond het grappig om het gedaan te hebben! Zeker omdat het iets is van deze regio! Ook weer mooi meegenomen in mijn herinneringen!
De hele week was ik mijn haar al zat, dus besloot ik zaterdags om maar eens naar de kapper te gaan. En ik heb er een flink stuk aflaten knippen. Ik kan eerlijk zeggen dat het sinds ik klein was, niet zo kort is geweest. Ik moest er even aan wennen, maar nu ben ik er blij mee!
Met het verhaal over mijn korte haar sluit ik deze blog af! De voorjaarsvakantie staat alweer voor de deur, nog maar drie daagjes! De tijd vliegt voorbij, zeker als je aan het afdalen bent ;p
Kusjes,
Annick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten