Ma lettre

Ma lettre 

Mijn brief

Je me le souviens très bien, les journées avant mon départ, mes parents m’ont dit “Avant que tu le sais, tu seras encore à Schiphol”. Et ils avaient raison, dans trois semaines je serai là encore. À Schiphol, où il y a 10 mois mon année a commencé! Le temps s’a vraiment envolé, et surtout depuis 2015! Tout est passé vraiment vite, vite que je ne me peux presque pas réaliser!

Ik herinner me het nog heel goed, de dagen voor mijn vertrek, zeiden mijn ouders "Voordat je het weet, zal je weer op Schiphol staan." En ze hadden gelijk, in drie weken zal ik daar weer zijn. Op Schiphol, waar 10 maanden geleden maar jaar was begonnen! De tijd is echt voorbij gevlogen, en vooral vanaf 2015! Alles is heel snel voorbij gegaan, zo snel dat ik het me bijna niet kan realiseren!

Je suis pressée de rentrer chez moi. De revoir mes parents, ma famille et mes amies. De reparler ma langue, de manger les choses qui m’ont manqué trop, et faire encore les choses (comme aller au boîte) avec mes amis et faire du shopping avec ma mére! Je suis prêt de revenir aux Pays-Bas, je veux commencer un ‘nouveau chapitre’ dans ma vie. Je suis pressée de commencer mes études et mon temps comme un studente pauvre! Mais quand même, le chapitre de la France était merveilleux!

Ik ben ongeduldig om terug te keren naar thuis. Om mijn ouders, mijn familie en mijn vrienden weer terug te zien. Om weer mijn taal te kunnen spreken, om te eten wat ik heel erg heb gemist, en om weer dingen te doen met mijn vrienden (zoals uitgaan) en shoppen met mijn moeder. Ik ben er klaar voor om terug te gaan naar Nederland, ik wil een 'nieuw hoofdstuk' in mijn leven beginnen. Ik ben ongeduldig om mijn studie et tijd als een arme studente te beginnen! Maar alsnog, het hoofdstuk Frankrijk was prachtig! 

Mon année était pas toujours facile, pas du tout. J’ai connu beaucoup d’obstacles. J’avais les problèmes avec la langue, ce que le fait très difficile de faire les amis. Du coup, je m’a senti seul. Par lesquelles, j’avais mal du pays. Les obstacles ressemblent maintenant rien, mais au moment lui-même, c’était franchement dûr. Mais tout ca veut dire, que je suis plus forte maintenant qu’avant. Ce que me prend à qu’est-ce que j’ai appris cette année.

L’année m’a appris beaucoup de choses, pas seulement sur moi-même. Mais aussi les choses sur autres personnes et la vie en générale. Puis, la vie ici m’a laisser grandir. Je me sens plus en plus un adulte, mais encore toujours j’ai besoin ma mère des fois!

Essentiellement, ce que j’ai appris cette année comme valeurs, je n’avais jamais pu apprendre aux Pays-Bas. Ce sont les lecons qui tu peux seulement apprendre si tu as le courage de découvrir l’inconnu et d’abandonner ta maison sauve. Ces lecons sont d’une valeur d’or!!

Mijn jaar was niet altijd gemakkelijk, helemaal niet. Ik heb veel obstakels gekend. Ik had problemen met de taal, wat het zeer lastig maakte om vrienden te maken. Daardoor, voelde ik me allen. Waardoor, ik heimwee kreeg. De obstakels lijken niks meer nu, maar op het moment zichzelf, waren ze heel erg zwaar. Maar dat alles wil zeggen dat ik sterkte ben nu, dan voorheen. Wat me brengt aan wat ik heb geleerd dit jaar.

Het jaar heeft mij heel veel dingen geleerd, niet alleen over mezelf. Maar ook over andere personen en het leven in het algemeen. Daarnaast, heeft het leven me hier laten opgroeien. Ik voel me steeds meer en meer een volwassenen, maar nog altijd heb ik mijn moeder soms nodig!

Essentieel, dat wat ik dit jaar heb geleerd als waarden, had ik nooit kunnen leren in Nederland. Dit zijn lessen die je alleen kan leren als je durft het onbekende te ontdekken en je veilige thuishaven achter durft te laten. Deze lessen zijn goud waard!

Principalement, cette année m’a donné des très beaux souvenirs. Lesquelles je me chéris pour tout ma vie!

D’abord, les gens qui j’ai rencontré. Ils ont fait mon année! Mes amies, les students d’echange, ma famille d’accueil et surtout mon copain. Mes amis m’avaient encore donné un avertissement “tombe-pas amoureuse là-bas” ! Et bien sûr, Madame devait être têtue et je suis tombée amoureuse sur un mec francais. Il ne me fait pas plus facile de dire au revoir…

Ensuite, les souvenirs sont tout les moments pour moi, grands ou petit. Les petits voyages à Angers, Le Mans, Laval et Paris. Les jours qui j’ai passé avec les students d’echange, les soirées avec mes amies et finalement la vie de quotidienne. J’ai gravé ces jours dans ma mémoire, pour toujours!

Boven alles, heeft dit jaar mij hele mooie herinneringen gegeven. Welke ik voor de rest van mijn leven zal koesteren!

Als eerste, de mensen die ik heb ontmoet. Zij hebben mijn jaar gemaakt! Mijn vrienden, de uitwisselingsstudenten, mijn gastgezin en vooral mijn vriendje. Mijn vrienden hadden me nog een waarschuwingen gegeven "Wordt niet verliefd in Frankrijk!"  En natuurlijk, Mevrouw moest weer eigenwijs zijn en ze wordt verliefd op een Franse vent. Hij maakt het me er niet makkelijker op om tot ziens te zeggen...

Daarnaast, zijn de herinneringen alle momenten voor mij, groot of klein. De reizen naar Angers, Le Mans, Laval en Parijs. De dagen die ik heb doorgebracht met uitwisselingsstudenten, de feestje met mijn vrienden en uiteindelijk het dagelijkse leven. Deze dagen staan in mijn geheugen gegrift, voor altijd!

Je regrette en aucun moment que j’ai abandonné ma maison pour une année en France! Le seul truc qui je regrette est que je pourrai jamais rentrer dans ma vie ici. Tous mes amis se changeront, le groupe d’AFS Maine sera pas là et puis moi, je serai jamais la même personne.

Mais c’est pourqoui on a les souvenirs, qu’on peut se souvenir avec un sourire et une pensée de la nostalgie! 

Ik heb op geen enkel moment spijt dat ik mijn huis heb verlaten voor een jaar in Frankrjk. Het enige waar ik spijt van heb is dat ik nooit zal kunnen terugkeren naar mijn leven hier. Al mijn vrienden zullen veranderen, de groep van AFS Maine zal niet hier zijn en daarna ik, ik zal nooit meer hetzelfde zijn.

Maar dat is waarom we herinneringen hebben, zodat we ze kunnen herinneren met een glimlach en met een gedachte van nostalgie!

Dubbel

"Never say goodbye, 

because saying goodbye means going away 

and going away means forgetting..."

 - Peter Pan 

In tien dagen zal ik richting huis vertrekken. Tien dagen, dat is niets! Vandaag (24 juni) ben ik begonnen met inpakken. Mijn muur met foto's, is nu weer kaal. Het is een fijne gedachte, om mijn spullen in te pakken. Want dat betekent dat ik snel naar huis zal gaan en snel weer mijn ouders, vrienden en familie zal zien en al het andere 'oude vertrouwde' terug zal hebben. Maar aan de andere kant, is het een hele deprimerende gedachte. Het betekent dat mijn uitwisselingsjaar in Frankrijk over is en ik 'tot ziens' moet gaan zeggen. Nee dat is niet waar, voor mij is één ding zeker: 

ik zal geen 'tot ziens' zeggen, maar 'tot snel'! 

Maar voordat het zover is, zal ik één laatste update vanuit Frankrijk doen! 

Het laatste weekend van mei, had ik een weekend van AFS. AFS had namelijk een extra weekend georganiseerd, zo zijn we op zaterdag naar Nantes geweest en zondag naar Croisic. Op zaterdagochtend hebben we eerst het kasteel in Nantes bezocht, Duchesse Anne. In het kasteel bevond zich een expositie, maar daar had ik geen zin in en bovendien met andere AFS'ers hadden we hele interessante gesprekken! We hebben gepraat over de slavernij (onderwerp van de expositie), de Amerikaanse politiek en economie en ik heb met een Japans meisje nog gepraat over de verhouding Nederland-Japan in de geschiedenis! Kortom, zo zijn de gesprekken tussen uitwisselingsstudenten!

Na het kasteel hebben we met zijn allen gepicknickt in het park van het kasteel! Daarna had je de keus of om direct te gaan shoppen of om naar L'île de Nantes te gaan. Omdat ik een week van tevoren het eiland al had bezocht, koos ik er dus voor om met een groepje te gaan winkelen! 

's Avonds heb ik met Clémence (een Frans meisje die in Januari naar Nieuw-Zeeland zal gaan) geslapen bij Léa (animatrice die haar uitwisselingsjaar in Noorwegen heeft gedaan). Het was heel gezellig en we hebben goed gepraat!

De volgende dag zouden we 's ochtends een wandeling in Croisic gaan maken en daarna doorgaan naar La Baule. Maar omdat het pijpenstelen regende, hebben we alleen Croisic bezocht en geen eens de hele wandeling gedaan! Wel heb ik een heerlijke galette gegeten en een andere Bretonse specialiteit geproefd! 

Het eerste weekend van juni was ook een vol gepland weekend! Het internationale vrouwen voetbaltoernooi stond op het programma! Eindelijk na bijna 10 maanden, heb ik weer Nederlands kunnen praten! Op het voetbaltoernooi was er namelijk ook een team van FC Twente aanwezig, en logisch natuurlijk was ik hun tolk! 

Het was heel raar om weer Nederlands te praten! Ik kwam soms niet goed uit mijn woorden en het woord 'team' kon ik niet vinden in het Nederlands. Ik moest dus zoeken naar mijn woorden! Maar wat was ik blij dat ik eindelijk weer eens Nederlands kon praten! 

Ik was aanwezig op dit voetbaltoernooi, omdat het dus een internationaal toernooi was. Dat wil zeggen dat er vanuit Europe verschillende teams naar Sablé waren toegekomen om mee te delen aan dit toernooi. Zo was er bijvoorbeeld, Bayern München, Potsdam, Valencia, Paris SG etc. Het waren niet de hoogste teams, de meiden hadden onze leeftijd gemiddeld.

Met onze wil ik zeggen dat ik niet de enige tolk was! In totaal waren we met zes buitenlanders. Vijf van AFS en één van Rotary! Omdat we natuurlijk allemaal Frans en Engels spreken, hadden ze ons nodig! Het meerendeel van het weekend hebben we met elkaar doorgebracht! Het was een heel gezellig weekend! 

v.l.n.r: Robert (NZ), Eleanor (USA), Agustina (AR), Annick (NL), Ainomaija (FIN) et Ally-Rose (AUS)

9 juni was ik in het theater te vinden. De theaterclub van school zou 's avonds hun stuk opvoeren. Met mijn vriendengroep hebben we kebab gegeten en daarna zijn we met zijn allen naar het theater gegaan. Er speelde namelijk een jongen van de groep in het stuk. Het was een heel leuk en vooral grappig stuk, het leukste om te zien was dat de spelers er heel veel plezier in hadden! 

Voor mij was het leukste dat ik bij alles kon volgen, ik heb dus zeker wat bereikt qua mijn Frans! Maar ik ben er nog lang niet klaar mee! 

12 juni was mijn allerlaatste schooldag op een middelbare school! Na vijf jaar en dan een jaar extra, ben ik er nu wel klaar mee! Ik heb ontzettend veel opgestoken dit jaar, bewust en onbewust. Niet alleen van de stof, maar ook de 'cultuur' in de Franse scholen! En ik kan je zeggen, het is een wereld van verschil met de 'cultuur' in de Nederlandse scholen!

Als ik nu zo terug kijk, heb ik niet echt een cultuurschok gehad. Maar op het gebied van het onderwijs, wauw, dat was me een schokje wel! 

14 juni was de allerlaatste bijeenkomst van AFS! We hebben gecanoëd met zijn allen in de regen, maar dat verpestte de pret niet! Na een uurtje te hebben gecanoëd was iedereen helemaal doorweekt! Maar gelukkig stond er een lunch op ons te wachten. Voor deze bijeenkomst, hadden ze ons gevraagd om een brief/verhaal te schrijven over ons jaar. Deze brieven hebben we vervolgens opgedragen na de lunch. Ze hadden een stoel in het midden van de zaal gezet, waar we vervolgens dan op moesten staan. Maar ik ben al zo lange lat hier, dus ik steeg nu volop boven de mensen uit.. Het was mooi, om de brieven te horen. Zo grappig, want iedereen had zijn/haar brief vanuit een andere insteek gemaakt! Geen een was hetzelfde! 

Ik had verwacht dat we zouden huilen, maar dat was niet het geval. We zullen elkaar namelijk nog zien op 4 juli, in Parijs, met iedereen vanuit heel Frankrijk. En ik denk dat dan, de tranen zullen komen! (Ik zal mijn brief in een andere blogpost plaatsen, in het Frans en voor de geen-frans-lezers onder ons in het Nederlands)

In mijn eerste vakantie week heb een beetje van alles en nog wat gedaan. Maandag 15 juni, heb ik genaaid. Van een broek die gescheurd was, heb ik een short gemaakt. En 's avonds heb ik bij de vader van Isa gegeten, zo voor de laatste keer. Dinsdag 16 juni, had ik met Thomas afgesproken. Woensdag avond was ik bij Hannah en de volgende dag zijn we wezen shoppen in Le Mans. En 's avonds had Hannah haar afscheidspresentatie van Rotary, waarvoor ze mij had uitgenodigd. En waar ik Thomas ook weer zag. En vrijdag heb ik voor de laatste keer met Ally-Rose afgesproken. We hebben een picknick gekocht en die vervolgens in het park van Sablé opgegeten en vervolgens de hele middag daar gebleven en gewoon lekker gekletst. Ook kwam Thomas ons nog vergezellen met de groep, want ze hadden die ochtend hun eindexamen Frans gehad en waren daarna Kebab gaan eten in Sablé! Het was een super gezellige dag, nee week, met iedereen! 

Zaterdag 20 juni, was mijn afscheidsfeestje. Origineel hoorde het een verrassing te zijn, maar omdat ik signalen had opgevangen en niet dom ben, wist ik dat er een feestje zou zijn. En het was me een afscheidsfeestje wel! Iedereen was totaal aangeschoten, vier hebben er overgegeven en de politie is zelfs langs geweest! Maar gelukkig waren Isa en Micka er, dus alles verliep goed!

En het was zo lief, Thomas had me een knuffelbeertje gegeven! Dan kan ik tenminste iets van het knuffelen aankomend jaar!

Agus & Me and the Teddybear!

Maandag had ik afgesproken in Angers met Chuyue! We hebben in crêperie gegeten, waar we ook hadden gegeten voor het eerste toen we afspraken! We eindigen waar we zijn begonnen! Na de lunch, hebben we rond gedwaald in Angers en gepraat! 

's Avonds ben ik naar de Chinees/wok geweest met Hannah en Mélanie! Dat was heel lang geleden dat ik Chinees heb gegeten! En zoals je dus gewoonlijk bij een buffet doet, eet je te veel! We hebben gezellig gekletst en lekker gegeten! 

De volgende ochtend ging de wekker om 7 uur, want ik had mijn eindexamen wetenschappen. Ik heb er niks voor geleerd, want ik heb het afgenomen voornamelijk om de ervaring van een Franse eindexamen mee te maken. Het verschilde niet zoveel van de Nederlandse manier van eindexamens, vond ik. Ik heb er een redelijk goed gevoel over, desondanks dat ik niet geleerd heb. Want ze geven je bronnen, waaruit je heel veel informatie kan halen en de vragen goed kan beantwoorden zonder te leren! We zullen zien wat ik ervan heb gebakken!

Na het eindexamen, ben ik weer naar Angers gegaan. Maar deze keer met Thomas. Samen hebben we geluncht, ik heb een specialiteit uit Elzas gegeten. Een 'Flammeküchen', het is een soort van pizza maar veel steviger op de maag! 

Vervolgens hebben we in het park, de lunch wat laten zakken en vervolgens hebben we kasteel bezocht. Dat was namelijk de reden dat we in Angers waren, ik had namelijk het kasteel nog niet bezocht en ik vond dat ik dat wel verplicht was, aangezien het zo dichtbij is. 

Het was niet heel erg indrukwekkend, omdat ik al zoveel Franse kastelen heb gezien! Maar het was super leuk om nu eens een kasteel te bezoeken met een ander persoon dan mijn ouders, namelijk met Thomas. In het kasteel bevindt zich een wandkleed van 7 scenes van 6x23m, genaamd 'Apocalypse'. De voorstelling die erop te zien was, interesseerde me niet zoveel, maar de grootte was impressionant! Daarna hebben we heel veel gelopen, te veel. Thomas wilde namelijk kijken of er een film draaide die we konden zien, dus hebben we helemaal naar de andere kant van Angers gelopen om vervolgens niet naar een film te gaan vanwege tijdgebrek.. We waren dood, maar naar opnieuw een stuk gelopen te hebben, hebben we een McFlurry Speculoos gegeten! Wel verdiend, dacht ik zo! 

's Avonds heb ik nog bij hem gegeten en vervolgens hebben we samen een film gekeken, voordat Isa mij op kwam halen. 

Deze gebeurtenissen liggen alweer in het verleden, ze zijn nu herinneringen. En in de laatste tien dagen, in de toekomst, zal ik er nog een paar goeie bij maken! 

Tot over elf dagen, vanuit Nederland!

Annick

AFS Friends

International Friends AFS & Rotary

Je zal maar omringd zijn door allemaal uitwisselingsstudentes ;p

Mijn Mei

Naar aanleiding van deze tekst wil ik mijn blog over de mei beginnen. En het is waar, mijn tijd hier in Frankrijk begint op te raken. Over precies 40 dagen (vandaag is het 26 mei) zal ik weer met beide benen op Nederlandse bodem staan en mijn familie en vrienden in hun armen springen! Maar voordat ik over het weerzien kan schrijven, zal ik toch eerste nog eens even hele mooie herinnering hier maken! Alles eruit halen wat ik er nog kan uit halen. En vooral genieten van de tijd die ik nog heb, zonder angst voor de tijd die opraakt.

De afgelopen dagen in mei zijn voorbij gevlogen, notabene omdat ik geen enkele normale week heb gehad de afgelopen tijd. Daarmee wil ik zeggen dat elk weekend in mei, tenminste een weekend van drie dagen telde! Eerste weekend was de vrijdag dag van de arbeid, daarna was het 8 mei bevrijdingsdag voor de Fransen. Het derde weekend in mei kende zelfs een weekend van vier dagen, vanwege Hemelvaart. En afgelopen weekend was het Pinksteren, dus ook een dagje extra. 

Deze weekenden heb ik leuk besteed! Aan de ene kant veel gedaan en aan de andere kant helemaal niks. Het eerste weekend van mei, ben ik op zondag 3 mei naar Mont St. Michel geweest met AFS. We hebben een wandeling gemaakt in de klei-grond die zich bevindt rondom deze plaats. Deze grond is heel grappig, want als je met veel mensen tegelijk en snel in een rondje loopt, gaat de grond 'golven'. Je hebt dus het gevoel dat je op golven loopt, en bovendien kan je jezelf er dan in laten zakken (het idee van drijfzand). Het was een hele gezellige dag en leuk om Mont St. Michel bezocht te hebben, maar ik vond het niet heel spectaculair. Dat klinkt misschien een beetje verwaand, maar voor mij was het het zoveelste Franse kasteel.. 

De schoolweek sla ik over, dat was niet zoveel bijzonders. Dus op naar het volgende lange weekend. Vrijdag 8 mei, kwamen Andrea en Hannah de namiddag over. We hebben gezellig gekletst en muziek geluisterd, een typische meiden onder elkaar middagje. 

Zaterdag 9 mei zag ik thomas eindelijk weer na zijn reis in Duitsland! Samen hebben we de middag doorgebracht. Ik kan niet anders zeggen dan dat het super leuk was! 

Zondag 10 mei, wat wil zeggen Moederdag. Althans in Nederland.. Hier in Frankrijk vieren ze Moederdag op 30 mei.. Maar natuurlijk heb ik aan mijn lieve mama gedacht en heb ik haar een kaartje opgestuurd!

De week erna hadden we op woensdagmiddag les. Normaal hebben we dit niet, maar nu hadden we les zodat we vrijdag vrij zouden zijn. Dus des te beter eigenlijk! Ik heb op school gewacht tot 6 uur voor een Amerikaans meisje, Eleanor. We zouden 's avonds naar Le Mans gaan, waar we dan een Argentijns meisje, Agustina, en een jongen uit Nieuw-Zeeland, Robert, zouden treffen. Om 7 uur namen we dan ook de trein en ontmoetten we Robert op het station in Le Mans. 

Met zijn vieren hebben we in een heel leuk concept-restaurant gegeten. Het concept van het restaurant is dat ze alleen (ham)burgers serveren, maar wel burgers met klasse. Het aller grappigste vond ik nog dat we met zijn vieren precies hetzelfde namen, namelijk de verrassing burger! Typisch iets voor Exchange Students, om je zo te laten 'verrassen'! Daarna hebben we ons verplaats naar de overkant van de straat, naar een pub. Daar hebben we gezellig een drankje gedaan en daarna hebben we nog gelegen op de tramrails.. Nee, we waren absoluut niet aangeschoten (en dat is niet sarcatische bedoelt!). Maar Exchange Students doen nou eenmaal gekke dingen zoals dat, we don't care what people think of us! Eleanor en ik hebben geslapen bij Agustina die in het centrum van Le Mans woont en de volgende dag zijn we nog met zijn drieetjes naar de film geweest, Cinderella. 

Het was echt een super leuke avond/dag, super leuk geklets en gelachen! En het blijft me verrassen dat Exchange Students eigenlijk altijd op een lijn zitten qua hoe ze denken over dingen en hoe ze het beleven. Het is geweldig om dat te beleven!

Zaterdag 16 mei heb ik mijn tweede feestje gehad. Opnieuw super gezellig met iedereen! En gelukkig was de rotzooi de dag erna veel minder dan de eerste keer! Dat kwam goed uit, want ik was bij een meisje uit mijn klas uitgenodigd om Vietnamees te komen eten! Dus ik was zeer tevreden dat ik bijna alles had schoongemaakt voor mijn vertrek naar haar. En het eten was super lekker, het was super leuk om eens een hele ander keuken te proefen! Alhoewel de saus was wel erg pikant, en dan te bedenken dat ik maar een heel klein druppeltje ervan had geproefd! Ik had er tranen van in mijn ogen! 

Maandag terug naar school en niet heel veel bijzonders gedaan die week. Alleen dat we voor de verandering een keer geen les hadden op school. Donderdag 21 mei heb ik Nantes bezocht met school! Het was eigenlijk een heel chill dagje! We hebben drie dingen bezocht en tussendoor hadden we heel lang pauze steeds! Het laatste onderdeel was een bezoek aan het provincie-huis. Hier hield een dame een toespraak van twee en een half uur... Ik kan je zeggen, iedereen heeft wel even geslapen tijdens deze toespraak, inclusief mezelf. Ik weet dat het niet respectvol is, maar het was zo saai, oninteressant en monotoon verteld! Op een gegeven moment kon ik mijn ogen gewoon niet meer open houden en ben ik in slaap gevallen.. oepsiee..

Zaterdag 23 mei heb ik Thomas meegenomen naar het concept-restaurant in Le Mans! Eerst samen gelunched in Ernst-inn (naam van het restaurant) en daarna hebben we gewandeld in het oude Le Mans. Vervolgens zijn we het nieuwe Le Mans ingegaan, het centrum, en hebben we daar ook nog even rondgelopen voordat we de trein terug namen naar Sablé. Een super super geslaagde dag!

Zondag ochtend vertokken we richting de zus van Isa, waar we zouden eten. Maandag ochtend vertrokken we weer richting Sablé. Het geheel was wel okay. 

En vandaag is het dus 26 mei, 40 dagen totdat ik thuis ben. En 39 voordat ik afscheid moet nemen van hier. Tijd gaat snel en angst ervoor hebben is normaal, maar probeer er dan in ieder geval er volop van te genieten! Pluk de dag, pluk het moment!

Kusjes,

Annick

April kikker in je bil

Mijn hele paasweekend heb ik ergens anders doorgebracht dan thuis. Zaterdag namiddag vertrokken we richting de moeder van Isa. We sliepen daar, want het nichtje van Isa was achttien jaar geworden en daarvoor hadden haar ouders een verrassing feestje georganiseerd. Dus ik had een lange avond te gaan, die wel okay was..
De volgende ochtend keerde we terug naar de feestzaal, want we gingen ook 's middags samen eten met de familie. Na de lunch, dus rond vijf uur, vertrokken we richting de moeder van Micka. Daar hebben we die avond geslapen en de volgende dag de rommelmarkt en de kermis bezocht die zich daar bevond. Maandagavond hadden we ook nog de verjaardag van Coraline. Het was wel gezellig, maar ik was helemaal gaar en wilde alleen maar naar mijn bed toe. Dus het moment dat ik thuis kwam was het dan ook; een douche en mijn bed in. En gelukkig kon ik een beetje uitslapen, mijn lessen begonnen pas om half elf, want slaap had ik wel nodig.

Normaal zijn we woensdagmiddag vrij, maar omdat er in mei een aantal dagen zijn dat we op vrijdag vrij zijn (dag van de arbeid en bevrijdingsdag voor de Fransen o.a.), moesten we die middag (woe 8 april) wel naar school toe. Gelukkig was het alleen maar twee uurtjes extra voor mij (van 16.00-18.00) en bovendien was het ook nog gym, geen probleem om die reden en twee andere! De tweede reden was dat het super super mooi weer was. Het was een hele zonnig dag en eenmaal in de gymzaal, keek ik in de spiegel en natuurlijk de blonde Nederlandse was verbrand in haar gezicht. En ten slotte, omdat ik de hele tijd met Thomas doorgebracht heb. Thomas is mijn vriendje, is het hoge woord er ook weer uit! :)

En op vrijdag was het alweer vakantie! De zeven weken tussen de twee vakantie's in zijn echt voorbij gevlogen!

Dus nu komt het gedeelte over de "Mei"-vakantie:
Zaterdag 11 april had ik opnieuw een verrassing feestje, maar deze keer van mensen die ik kende! Namelijk van de gastzus van het Finlandse meisje, Eugenie. Het was een hele gezellig avond, ik heb mij prima vermaakt met jong en oud.
Zondag en maandag heb ik niks uitgevoerd. Beetje gelezen, ik lees op het moment 'Le Petit Prince' en saga's daarvan, op het internet gesurfd, films gekeken en dat allemaal in het heerlijke zonnetje!
Dinsdag had ik afgesproken met Thomas. We hebben gepraat, gewandeld, gekookt, zijn ouders ontmoet en een film gekeken. Het was echt een super leuke dag!
Woensdagochtend was ik opnieuw bij Thomas thuis, want we zouden met de groep samen gaan picknicken in de buurt van zijn huis. Samen zijn we naar de verzamelplek gelopen, hebben we met zijn allen gepicknicked en de middag gespendeerd aan rondhangen en ouwehoeren. Opnieuw heb ik een hele leuke dag gehad met iedereen! Dit zijn van die dagen die ik niet snel ga vergeten en mijn jaar maken als ik er straks naar terug kijk!

Donderdag heb ik Parijs voor het eerst echt bezocht sinds ik dit jaar startte! Samen met Chuyue hebben we een dagje rondgebracht in de buurt van Montparnasse, Pompidou en Quartier Latin. We hebben het museum Pompidou bezocht en veel vintage- en secondhand winkeltjes bezocht!
Tevens heb ik gepraat met een groepje Nederlanders. Het was zo grappig om weer een face-to-face in het Nederlands te praten en bovendien moest ik zoeken naar de juiste zinnen en woorden. Het voelde niet meer natuurlijk, het Nederlands praten... Heel raar was dat!
Vrijdag was niks doen dagje. En zaterdagavond had ik een soirée van de Twirling van Lilou. Het was heel leuk om haar haar dans te zien doen!

Zondag was het tijd om de koffers in te pakken en op maandagochtend dan te vertrekken richting Normandië.
Rond het middag uur kwamen we aan bij onze gite. Het was echt een hele mooi gite, en dat voor de prijs die ze ervoor betaalden!
Na de lunch zijn we naar Courseulles sur Mer gegaan, waar Juno Beach zich bevindt. We hebben over het strand gelopen en het museum van Juno Beach bezocht. Ik heb veel dingen geleerd over de oorlog, voornamelijk over de Canadezen kant van het verhaal. Ook kwam Nederland vaak voor in de tentoonstelling en er was zelfs een speciale tijdelijk tentoonstelling over Nederland en in het Nederlands! Dat allemaal, omdat het de Canadezen waren die ons bevrijdt hebben.

Dinsdag zijn we begonnen met La pointe du Hoc. Ik herkende het nog van de keer dat ik met Papa en Mama daar ben geweest. Het was dus niet meer zo spectaculaire als de eerste keer. Hierna hebben we de Amerikaanse begraafplaats bezocht, ook dit was niet meer zo impressionant als de eerste keer. Maar toch kan ik er nog steeds kippenvel van krijgen, van die duizende witte kruizen. Vervolgens hebben we in een vissersplaatsje onze picknick gegeten. Ook hier ben ik met mijn ouder geweest, maar ik ben de naam van dit plaatsje vergeten. Na de lunch hebben we een museum in Arromanche bezocht. Dit museum ging over de brug die ze na D-Day in het water hadden geplaatst. Na het museum hebben we nog even in het plaatsje zelf rondgelopen en daarna zijn we teruggekeerd naar de gite.

Woensdag hebben we 'de andere kant' gedaan. We zijn begonnen bij de Pegasus Bridge, waar we het museum ook van hebben bezocht. Hier heb ik weer veel nieuwe informatie verkregen, want ik wist helemaal niks over deze brug en het was dan ook interessant! Daarna zijn we doorgereden naar Deauville, waar we op het strand ons broodje hebben gegeten. De middag hebben we gespendeerd in Honfleur en 's avonds hebben we gegeten bij de zus van Isa die in de buurt van Honfleur woont (nadat je de Pont de Normandie bent overgestoken).

Donderdag ochtend rustig aangedaan en na het middageten naar een strandje vertrokken. Waar we in het water hebben gelopen en Micka en Erwann zelfs een duik hebben genomen. Daarna hebben we opnieuw Arromanche bezocht, maar daar waren we snel klaar en zijn we daarom doorgereden naar Bayeux. Bayeux herinnerde ik me ook nog, ik wist zelfs nog een beetje de weg! Daarna zijn we teruggekeerd naar de gite en 's avonds zijn we opnieuw vertrokken. Deze keer om te eten in een restaurant, want het was de laatste avond!
Vrijdag ochtend alles ingepakt en schoongemaakt en rond het middaguur nog gegeten bij de McDonalds en daarna richting huis.

"Het is niet alleen een mythe"

Want vrijdag avond had ik een feestje die bij Thomas thuis was. Het was een hele gezellige avond en ook weer een van die moment die ik niet snel zal vergeten!
Zaterdagavond had ik ook weer een feestje, maar dit feestje was iets minder aantrekkelijk. Het was met oudjes en gewoon .. nee..
Zondag heb ik niks gedaan en maandag mocht ik weer lekker naar school toe. Vanaf dinsdag moet ik het zonder Thomas doen, want hij is vertrokken voor tien dagen naar Duitsland met school.. Maar gelukkig heb ik Hannah nog! Na school heb ik eerst een tweede gaatje laten schieten in mijn linkeroor en daarna is Hannah naar mijn huis toegekomen om een schoolopdracht te doen en daarna terug te keren naar school. Niet echt naar school, maar naar het theater die zich naast de school bevindt. Voor Franse klas gingen we namelijk een toneelstuk kijken, nou wat ik er uiteindelijk van heb begrepen was: bla bla bla... niks dus. Het was in oud Frans en ze spraken ook nog eens op een poetische manier, te moeilijk dus.

En vandaag ben ik vrij, want het is 1 mei en dat betekent de dag van de arbeid hier in Frankrijk. En dat betekent tevens dat mijn maand april alweer voorbij is en ik aan mijn een na laatste maand hier ben begonnen! Tot snel, komt dus steeds beter van pas.. helaas..

Tot snel! Kusjes,
Annick

Mijn maand maart

Het weekend van de zevende en achste maart
De zevende heb ik niet veel gedaan. Ik was alleen thuis en het was echt lente weer, dus ben ik naar de stad gelopen. Bij Intersport heb ik mezelf een  nieuwe sporttas gekocht, aangezien mijn oude helemaal uit elkaar is gevallen... maar dan ook echt letterlijk!
`s Avonds heb oik mijn familie vergezeld naar de voetbalwedstrijd van Sablé. Ik heb niet heel veel vqn de wedstrijd gezien, want ik 'speelde' vooral met Lilou en Manon. Na de wedstrijd werden we uitgenodigd door Andreas en Coraline om bij hun te komen voor het Apéritif. Ik kan zeggen dat ik die avond heb geleerd hoe gek mijn gastfamilie hier is! Maar gek op een leuke en hele positieve manier!
De achste had ik weer mijn eerste voetbalwedstrijd na de winterstop, we hebben met 6-2 gewonnen. leuk dat we gewonnen hebben, maar veel plezier had ik er niet aan. Ik ,is het voetballen met jongens best wel, het gaat sneller en is ruiger (ik hou wel van een stoot uitdelen). En met het niveau waarop ik speel is dat helemaal niet het geval. Ik ben niet goed ofzo, maar ik speel ook slechter omdat ik niet uitgedaagd wordt. Maar ook met jongens spelen heeft zijn nadeel!

Week elf, de ooh zo leuke en gewilde maandag. Hannah en ik hadden begrepen dat we de laatste twee uren geen les hadden. Dus om 16.00 verlieten wij school en hebben we wat gedronken op een terrasje, maar wat bleek we hadden alleen het laatste uur geen les. Dus kortom, Hannah en ik hebben gespijbeld... 'oeps'..
Na het terras heb ik gewacht op Ally-Rose tot 18.00., want ik wou die avond bij haar slapen en daarvoor zouden ze gaan rennen.
Eenmaal bij haar thuis heb ik eerst Australisch voedsel geprobeerd (Ally-Rose komt uit Australie. Net zoals ik is zij een uitwisselingsstudente, maar dan met Rotary); Chocolade(-koekjes) en Vegemite heb ik geprobeerd. Het chocolade gedeelte was heerlijk, maar de Vegemite verschrikkelijk! Het smaakt naar opgedroogde Maggie, het is dus heel erg zout en jodium -achtig. Daarna hebben ze ons omgekleed en zijn we vertrokken voor ons rondje hardlopen! Na 10km verder, waren we weer thuis! Ja, we hebben in totaal 10km gerend! Het verste wat ik ooit heb gerend in een keer!

Woensdag
Was het weer een hardloop-dagje. Dit keer met Hannah en Ally. We zijn naar de voetbalclub gegaan, waar er een atheltiek baan is en hebben rondjes gelopen. Tevens hebben Hannah en ik 'stadiums' gedaan, dat houdt in: de trappen van het stadium op en neer rennen.

Het weekend van die week:
Op zaterdag heb ik niet veel bijzonders gedaan. Maar zondag stond er weer een voetbalwedstrijd op het programma en ook deze keer hadden we gewonnen.

De week dat de helft van de klas in Florence was:
Met school was er een reis naar Florence voor de studenten die de klassen Latijn of Kunst volgde. Helaas hoorde ik niet onder deze studenten, dus bleef ik gewoon in Sablé. Het was wel raar om een kleinere klas te hebben, het was veel rustiger dan normaal.

Weekend van de Lente!

De 21ste ben ik met mijn gastfamilie naar een 'pretpark' geweest. Het woord pretpark staat tussen haakjes, omdat het niet echt een attractiepark is. Futuroscope is een park waar ze filmpjes laten zien in 3D of 4D. Kortom, de filmpjes hebben 'special effect'. De dag vloog voorbij, ondanks het lange wachten in de rijen.
De zondag heb ik eerst uitgeslapen en daarna had ik een wedstrijd. Ook deze keer hadden we gewonnen.

En daar was de gewilde maandag weer en deze keer extra 'gewild'.. Want ik mocht doodleuk een presentatie in het Frans houden voor Frans. De leraar had mij een aparte opdracht gegeven, omdat ik en ook Hannah nooit iets doen in de klas. Hannah had geluk, want zij was in Florence toen de leraar mij die opdracht gaf. Ik hou helemaal niet van presentatie's geven, maar achteraf viel het toch wel mee (zoals elke keer).
Maar wat me blijft verbazen, is dat de klas niet applaudisseert nadat iemand een presentatie heeft gegeven. Blijkbaar is dat niet de gewoonte hier en dat vind ik maar raar... maar ja, hun gewoontes.
Dinsdag had ik opnieuw een presentatie, jippie! Maar gelukkig stond ik nu niet alleen voor een groep mensen. Het Bureau Internationaal van school had een evenement georganiseerd, waarbij alle buitenlanders op Colbert, hun land gingen presenteren. Ik mocht het ijs breken, maar gelukkig (of juist niet) waren er haast geen bezoekers.
Hannah en ik moesten deze presentatie eerder verlaten, omdat we met Frans naar de bioscoop gingen om 'Invasion of the body-snatchers' te kijken. Tevens ging mijn presentatie over deze film, ik moest de klas voorbereiden op de film. De film was oké, maar alles blijft beter dan les hebben!

Woensdagmiddag was ik in Angers te vinden. Eerst heb ik twee uurtjes in mijn eentje geshopt en rond 16:00 trof ik Chuyue in Angers. Samen hebben we gepraat en een beetje rondgelopen in Angers. De tijd vloog voorbij en voordat ik het wist was ik alweer in Sablé en was het middagje Angers voorbij.


Het weekend heb ik ingeluid bij Hannah thuis en hebben we lekker een meiden-middag/avond gehad (wat inhoud: kletsen, snapps maken, kletsen, gek doen op muziek en kletsen). s' Avonds was het tijd voor de nieuwe Divergent, Insurgent, te gaan kijken in de bioscoop! Ally-rose en Andrea waren er ook, dus het was een zeer internationaal gebeuren (Amerika, Australië, Mexico en Nederland). De film was beter dan ik had verwacht, maar het beste vond ik dat het weer een gezellig avondje was met de meiden!

Afgelopen weekend had ik alweer mijn laatste weekend van AFS. Deze keer startte het weekend met Accrobranche (klimpark). De laatste keer dat ik dit heb gedaan is lang geleden, maar ik vond het nog net zo leuk als ik me kan herinneren! En heb ook weer een traditie van mijn do-to-list afgestreept. Want elke keer als we op vakantie zijn in Frankrijk, dan zit er wel een dagje klimpark tussen!
Na dit avontuur, zijn we terug gekeerd naar het logement. En hebben we opnieuw activiteiten gedaan en heel veel gekletst.
Zondag kwam ik thuis, heb ik gegeten en ben ik naar bed gegaan! Ik was moe, niet alleen van het weekend, maar ook van het uurtje minder slapen! Maar dat uurtje minder slaap, vind ik helemaal niet erg. Nu is het lekker langer dag, dus extra 'Carpe diem'!

Deze week startte met een kort dagje. De klas had op maandagmiddag een oefeneindexamen Frans. Hannah en ik leggen deze niet af, vanwege de moeilijkheidsgraad van de teksten (en stiekem zijn we ook te lui om te leren :)). Hannah ging gezellig met mij mee naar huis en hebben we chocolate chip cookies gemaakt voor de klas. Maar we hebben aan de koekjes een eigen slag gegeven, namelijk geen chocolade maar M&M's! Dinsdag zagen we allemaal lachjes op de gezichten van onze klas en hoorde we heel vaak 'ze zijn heel lekker'. Kortom, de klas waardeerde onze koekjes wel!

En nu is het woensdagmiddag en schrijf ik mijn blog over de afgelopen tijd. Aan de ene kant zijn de verhalen voor mij helemaal niet bijzonder, maar zodra ik weer thuis ben, weet ik zeker dat ik er met heimwee na terugkijk.
Ik kijk er na uit om naar huis te gaan, maar hier langer blijven vind ik ook helemaal prima. Hoe ik me hieronder voel, is onmogelijk te omschrijven... Ik kan alleen zeggen dat je het weet wanneer je het zelf meemaakt of mee hebt gemaakt!

De dagen die overblijven beginnen minder en minder te worden. Dus ik 'carpe diem' volop!

Kussies en tot snel,

Annick

Half jaar van huis

Een maand geleden schreef ik dat ik op de helft van mijn tijd hier was. En nu ben ik alweer een maand verder! Een half jaar geleden heb ik huis en haard in geruild voor hier! En nog altijd heb ik helemaal geen spijt van mijn keuze!

Twee weken herfstvakantie:
6 februari begon mijn herfstvakantie en was het tevens de verjaardag van Andreas. 's Avonds hadden we dan ook een feestje bij hem thuis! Het was een hele gezellige avond, waar ik franglais (engels maar dan op zijn frans) heb gesproken met iemand die een beetje dronken was en waar de volwassenen 'prachtige' foto's met mijn mobiel hebben gemaakt...

Dinsdagavond (10 februari) zag ik Chuyue eindelijk weer eens een keertje! Ik heb haar 's avonds van de trein gehaald en bleef ze gezellig eten en slapen!
Woensdag zijn we naar Laval gegaan. Laval is een grote stad hier in de buurt, we hadden daarom wel verwacht dat we er konden shoppen.. Nou, wat bleek, er is geen enkele winkel te vinden in Laval... Daarom besloten we op de trein naar Le Mans te nemen, om daar nog even te shoppen.
Maar voordat we op de trein stapten naar Le Mans, hebben we Laval alsnog een beetje bezocht! Zo hebben we het kasteel en de kerk bezocht! Tevens is Laval de plaats waar Chuyue haar eerste kebab ooit heeft gegeten! Ze had nog nooit een kebab gegeten, dus daar moest ik verandering in brengen!
In Le Mans hebben we dus nog geshopt en gegeten bij de MacDonald's voordat we de trein terug namen naar Sablé.
De volgende ochtend hebben we de film Intouchable gekeken. Opnieuw was dit een eerste keer voor Chuyue! Want ze had deze film, die je gezien moet hebben als je een jaar in Frankrijk woont, nog nooit gezien! In de middag zijn we nog even Sablé ingegaan en daarna heb ik Chuyue weer naar het station gebracht.

Er was geen tijd voor een rust momentje voor mij, want 's avonds (12 februari) had ik een feestje bij Bastien (een vriend van mij). Ik kwam thuis, nam een douche, kleedde me aan, ik at wat en toen stapte ik de auto alweer in! Het feestje was het haastte waard, heb namelijk een hele leuke avond gehad!

De tweede week heb ik niet zo veel uitgevoerd. Ik was heel erg lui.. sliep lang uit en 's middags naar de sportschool. Dat ik eigenlijk hoe mijn tweede week eruit zag!
Maar op vrijdag (20 februari) had ik mijn eigen feestje! En het was echt super leuk! Heb me heel erg goed vermaakt met iedereen! Maar er waren ook een aantal minpuntjes... zoals: het schoonmaken achteraf.. wat een klerezooi was dat zeg! Heb wel tot drie keer toe de vloer moeten stofzuigen en moppen!
Maar het was het allemaal waard! En ik zou zo weer een feestje geven, ondanks de klerezooi achteraf!


Twee weken school:
Maandag (23 februari) was het weer terug naar school en ik vond het helemaal niet erg. Begon me te vervelen thuis en het was ook leuk om weer onder de mensen te zijn en iedereen weer te zien!

Na een week die voorbij vloog, was het alweer weekend. Zaterdagavond hadden we een soirée (feestje) bij Estelle & Thierry. We hebben crêpes gegeten en gezellig gepraat! We bleven daar slapen, want de volgende dag had ik een activiteit van AFS om 10.00!
Met AFS hebben oude stenen-grafkisten/kelders en troglodieten bezocht! Het was heel erg interessant en bovendien gezellig met iedereen! Voor de lunch had iedereen en zoet- en hartig gerecht gemaakt, waardoor we een buffet creerde! Ik heb heerlijk en veel gegeten!

En nu is het dan alweer donderdagavond 5 maart... 6 maanden in Frankijk en nog maar 4 maanden dat ik hier kan zijn... één ding weet ik zeker, dit jaar ga ik nooit van mijn leven vergeten!

On top of the mountain!

Mijn uitwisselingsjaar zie ik als een berg: het beklimmen van een berg is zwaar en gaat moeilijk, maar zodra de top inzicht is krijg je weer volle moed. Eenmaal de top bereikt, gaat het afdalen heel gemakkelijk en snel.

Waarom vergelijk ik mijn jaar met een berg? Nou, omdat het begin niet altijd even gemakkelijk was. Ik moest mij aanpassen aan een nieuw ritme en natuurlijk kende ik niemand. Maar naarmate de tijd verstreek, begon ik mijn plekje te vinden. En nu, ben ik op de top van de berg! Morgen (5 februari 2015) ben ik precies op de helft van mijn uitwisselingsjaar! En hierna gaat de tijd alleen nog maar sneller, wat te vergelijken is met het afdalen van een berg.

De laatste keer dat ik iets van mij heb laten horen was begin januari. Nu is het alweer februari, dus wat heb ik in de tussentijd uitgespookt.

Aan het begin van het jaar, hadden Isa en Micka mij al verteld dat ze een verrassingsfeest voor de moeder van Micka zouden organiseren. Ze zou namelijk zestig worden en dat betekent in Frankrijk dat je ook met pensioen gaat. Ondertussen is ze zestig, want op 10 januari heeft dit verrassingsfeest plaatsgevonden. Deze keer was het wel gezellig, want Andreas, Erwann, Coraline en Delia waren er ook. Heb me prima vermaakt met hun en ook best wel veel gelachen! Alleen het minpuntje was dat het ergens in de 'middle of nowhere' plaatsvond, dus geen bereik. Dan merk je pas hoe verslaafd je eigenlijk bent aan dat stomme elektronische apparaatje!
De volgende dag, 11 januari, waren ik en Erwann alleen thuis en hebben we helemaal niks uitgevoerd. Behalve dan dat we 'The pianist" hebben gekeken.

BIC, Bureau Internationaal Colbert, had op 16 januari een bijeenkomst georganiseerd voor de Franse kinderen die geïnteresseerd zijn in het vertrekken naar het buitenland (voor een stage of een uitwisselingsjaar etc.). Hiervoor hadden ze elke buitenlander uitgenodigd die op dat moment in Sablé woonden. Dit wil zeggen: buitenlanders die vrijwilligerswerk doen, die stage en uitwisselingsstudenten (ik dus). We moesten ons voorstellen en daarna mocht de zaal vragen aan ons stellen. Het was een leuk en goed iniatief en vond het leuk om er aan meegewerkt te hebben!

Het weekend was niet echt een leuk weekend... Ik was namelijk ziek.. In de nacht van zaterdag (17-01) op zondag (18-01) heb ik twee keer overgegeven... Dit was de weer voor de eerste keer sinds ik 'klein' was en het is niet voor herhaling vatbaar, bah! Maandag was ik nog steeds niet helemaal lekker, mijn maag en darmen waren nog steeds 'lekker' bezig. Dinsdag en woensdag gewoon weer naar school gegaan, maar woensdag avond kwam het weer terug! Yeah, jippie, hoera! Dus donderdag was ik opnieuw op de bank voor de TV te vinden in mijn kloffie.

24 januari was het de verjaardag van Isa. Helaas kon ik niet bij haar feest zijn, want ik had mijn tweede weekend van AFS. Het was opnieuw heel gezellig met iedereen en heb me prima vermaakt! Het weekend was niet zo heel veel anders als het vorige, dus laat ik het hierbij.

Donderdag 29 januari, 's ochtends, zijn we met school naar Le Mans geweest. Hier was een soort van beurs georganiseerd in een Lycée voor het vervolg onderwijs. Voor mij en Hannah was er niks aan. We hebben wel wat bezocht (Lettres et Langues), maar daarna kon je ons vinden in een Café!

30 januari heb ik een 'sport' bezocht die typische is voor de regio 'Anjou'. De regio Anjou wil zeggen: de departementen Maine-et-Loire en een deel van Sarthe. Deze sport heet 'Boule de fort'. Het is een beetje als Jeu de boule, petanque en curling. Het doel is om het balletje te raken en dan heb je een punt. Ik vond het grappig om het gedaan te hebben! Zeker omdat het iets is van deze regio! Ook weer mooi meegenomen in mijn herinneringen!

De hele week was ik mijn haar al zat, dus besloot ik zaterdags om maar eens naar de kapper te gaan. En ik heb er een flink stuk aflaten knippen. Ik kan eerlijk zeggen dat het sinds ik klein was, niet zo kort is geweest. Ik moest er even aan wennen, maar nu ben ik er blij mee!

Met het verhaal over mijn korte haar sluit ik deze blog af! De voorjaarsvakantie staat alweer voor de deur, nog maar drie daagjes! De tijd vliegt voorbij, zeker als je aan het afdalen bent ;p

Kusjes,
Annick